VOLLE MAAN VAN VISSEN [NACHT VAN 24 OP 25 FEBRUARI]

Gepubliceerd: 19 februari 2024

Op maandag 19 februari gaat de Zon aan het eind van de nacht het bewegelijke waterteken Vissen binnen. Vier dagen daarvoor op 14 februari was het Aswoensdag, als de gelovigen van de priester een askruisje krijgen op hun voorhoofd. Die as is gemaakt van de palmtakken van het jaar daarvoor. Traditioneel is dit het begin van de vastentijd, die ongeveer 40 dagen duurt tot aan Pasen. Je kunt deze veertig dagen vergelijken met de tijd dat Jezus zich terugtrok in de woestijn. Hij was gedoopt door Johannes de Doper in de Jordaan en de Christusgeest daalde toen op Hem neer. In die veertig dagen bereidde Jezus zich voor op de drie jaar dat Hij in de wereld werkte als de Christus.

Op zaterdag 24 februari is het vroeg in de middag de Volle Maan van de Vissen, als de Zon in dat teken staat en de Maan daar tegenover in de Maagd. Joan Hodgson, schrijft hierover: “Door hun nauwe relatie met de zaaitijd [Vissen] en de oogsttijd [Maagd], staan deze tekens symbool voor het karma, dat we elke keer met ons meenemen, als we terugkeren naar het aardse leven – elke keer als ons zielenleven weer in de fysiek materie geplant wordt. De eigenschappen, die het zaad heeft, zijn het resultaat van de groei en de ervaringen van vorige seizoenen, van levens hiervoor. We kunnen niets veranderen aan die gebeurtenissen van ons leven, die er de kern van vormen en die ons de ervaringen geven, waar we door heen moeten gaan. Maar ons wordt wel de gelegenheid geboden om op zo’n manier met ons karma om te gaan dat we voor de toekomst goed zaad uitzaaien.”

Het astrologische tijdperk van ruim 2000 jaar, dat nu aan het aflopen is, werd gekenmerkt door het teken Vissen. Vissen is het laatste teken van de dierenriem en bracht het gevoel met zich mee alles te willen opofferen voor Christus. Mannen en vrouwen trokken zich terug in kloosters en hadden geen persoonlijke bezittingen. Ook waren er nieuwe kloosterstichtingen, die nog verder wilden gaan in die verzaking en die zich vanuit hun gevoel [Vissen] nog meer wilden toewijden aan de Christus. De keerzijde van die subjectieve, intense geloofsbeleving was de vervolging van mensen, die hun eigen christelijk geloof hadden en die vaak als ketters op de brandstapel kwamen. Met het aanbreken van het Watermantijdperk, dat een luchtteken is, kan de mensheid objectiever en neutraler naar het eigen geloof kijken en werd de oecumene tussen de kerken mogelijk gemaakt.